Drewno opałowe powinno mieć odpowiednie właściwości spalania, aby generowało wystarczającą ilość ciepła. Można je kupić albo pozyskać samemu, a następnie obrobić za pomocą np. doskonałej siekiery Neo 27-021 z odpornej, hartowanej strefowo stali. Dzięki niej ciosanie drewna staje się przyjemnością.
Nie każdy opał jest jednocześnie dobrym drewnem kominkowym. Przy wyborze drewna do domowego kominka należy kierować się wieloma parametrami, m.in. poziomem wartości opałowej surowca. Do najbardziej polecanych gatunków zaliczyć można grab i dąb, które w kominku palą się intensywnie, ale bardzo długo, dając wiele ciepła. Bardzo ważne jest także długotrwałe suszenie drewna, które wpływa pozytywnie na jego właściwości.
Drewno opałowe a drewno do kominka – wbrew pozorom to nie synonim
Posiadanie kominka w domu sprzyja tworzeniu urokliwej, ciepłej i rodzinnej atmosferze. Widok iskier i charakterystyczny dźwięk palącego się drewna na wiele osób działa uspokajająco i relaksująco. Aby jednak palenie drewnem było efektywne energetycznie i nieszkodliwe dla zdrowia, konieczny jest wybór odpowiedniego rodzaju surowca.
Na wstępie warto zaznaczyć, że nie każde drewno opałowe może nadawać się do kominka. Przede wszystkim nie zaleca się stosowania litego drewna z drzew liściastych. Surowiec otrzymywany z tych drzew ma bowiem dużo więcej żywicy, która w trakcie procesu spalania może nieprzyjemnie, a nawet niebezpiecznie, pryskać na boki. Jednocześnie w ten sposób żywica zanieczyszcza wnętrze i przednią szybę kominka, przyczyniając się do zmniejszenia atrakcyjności domowego paleniska. Palenie tym drewnem sprzyja również powstawaniu większej ilości sadzy, osiadającej na ściankach i w przewodzie kominowym.
Drewno opałowe z drzew liściastych sprawdzi się w sytuacji, gdy chcemy rozpalić ognisko, ale do kominka lepiej wybrać inny rodzaj surowca. Najlepsze drewno kominkowe pochodzi z drzew liściastych, które mają znacznie mniej żywicy. Dobre drewno na opał powinno palić się równomiernie, nie wytwarzać nadmiernej ilości sadzy ani zbyt dużo dymu w procesie spalania.
Warto również wyróżnić specjalne drewno rozpałkowe, bardzo często olchowe lub topolowe. W przeciwieństwie do sztucznych rozpałek, które mogą być niebezpieczne dla zdrowia, drewno rozpałkowe jest surowcem o bardzo niskim poziomie wilgotności, głównie dzięki długiemu suszeniu. Idealnie nadaje się do rozpalania pieca. Ze względu na poziom wilgotności cena drewna rozpałkowego jest zwykle wyższa od cen surowca opałowego.
Wbrew pozorom drewno drewnu jest nierówne. Każda odmiana tego naturalnego surowca ma indywidualne cechy. Do najlepszych gatunków drewna do domowego kominka zaliczyć należy:
Drewno dębowe – dąb ma bardzo dobre właściwości energetyczne, gdyż pali się długo i powoli. Daje bardzo dużo ciepła, dlatego przez wiele osób uznawane jest za najlepsze drewno na opał. Nadaje się do wędzenia potraw i zawiera garbniki, które gwarantują przyjemny, lekko gorzkawy zapach.
Drewno brzozy – charakteryzuje się szybkim spalaniem, dlatego nie jest najbardziej opłacalnym surowcem. Z drugiej strony dużo łatwiej rozpalić drewno brzozowe niż np. dębowe.
Grab – jeden z najlepszych rodzajów drewna do kominka. W przeciwieństwie do drewna dębowego w trakcie spalania surowca nie powstaje zbyt duży płomień, jednak sam proces jest bardzo powolny, a dzięki temu opłacalny energetycznie. Grab ma najwyższą wartość opałową.
Olcha i drzewa owocowe – doskonałe propozycje dla osób, które mają również przydomową wędzarnię. Wędliny albo inne potrawy umieszczone nad palącą się olchą lub drewnem drzew owocowych będą miały niesamowity aromat.
Topola – to gatunek o stosunkowo niskiej wartości opałowej, mający jednak pewien atut – dobrze wysuszona topola spala się bardzo szybko, dlatego nadaje się na świetną i naturalną podpałkę.
Wybór drewna opałowego do kominka – o czym jeszcze warto pamiętać?
Jeżeli z domowego pieca ma się zamiar korzystać regularnie, a wokół domu znajduje się ogród, warto rozważyć budowę prostej, zadaszonej konstrukcji, w której przechowywane będzie drewno. Alternatywą jest trzymanie opału w koszach w pomieszczeniach zamkniętych, jednak najbardziej polecany jest pierwszy sposób.
Odpowiednie przechowywanie surowca jest kluczowe, ale liczy się także długość jego składowania. Im dłużej drewno na opał się suszy, tym większą zyskuje wartość energetyczną. Szacuje się, że świeżo ścięte drewno – w zależności od gatunku – ma wilgotność na poziomie aż 50–75%. Tymczasem poziom wilgotności drewna, które leżakowało przez około dwa lata, będzie wynosił tylko 15–20%.
